Mikołaj Kuczkowski

Prawo i sprawiedliwość

Mikołaj Kuczkowski to postać, która pozostawiła trwały ślad w polskiej historii. Urodził się 22 listopada 1910 roku w Myślenicach, a swoją życiową drogę zakończył 9 listopada 1995 roku w Krakowie.

Jako prawnik, Kuczkowski miał istotny wpływ na życie prawne w swoim regionie, a jego działania w roli kapłana i narodowca przyczyniły się do budowania tożsamości narodowej w trudnych czasach.

Życiorys

W młodzieńczych latach Mikołaj Kuczkowski związał się z Wadowicami, gdzie pobierał edukację. Uzyskał wykształcenie prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie otrzymał tytuł magistra. Jako adwokat brał udział w działalności organizacji Obozu Narodowo-Radykalnego w Wadowicach. W związku z jego zaangażowaniem w nieudaną próbę przewrotu narodowo-radykalnego, został aresztowany nocą z 16 na 17 czerwca 1934 roku. W Wadowicach miał okazję grywać na skrzypcach w kwartecie prowadzonym przez Wilhelma Klugera, który pełnił funkcję prezesa lokalnej gminy żydowskiej.

W latach 1939-1944 kontynuował naukę w zakresie teologii. Po ukończeniu studiów i otrzymaniu święceń kapłańskich rozpoczął swoją posługę jako wikariusz. Pracował kolejno w parafii św. Floriana w Krakowie (od 19 sierpnia do 18 września 1944), a następnie w Wadowicach (18 września – 11 listopada), Jaworznie-Szczakowej (od 13 listopada 1944 do 31 stycznia 1948), Krakowie-Podgórzu (od 1 lutego 1948 do 24 stycznia 1950) oraz parafii św. Szczepana w Krakowie (od 25 stycznia do 15 listopada 1950).

Od 1948 roku, aż do 1985 roku, pełnił funkcję obrońcy węzła małżeńskiego w Sądzie Biskupim. Również, od 1952 do 1981 roku, zajmował stanowisko kanclerza kurii. Jego wkład w Kościół został uhonorowany, gdy 14 grudnia 1958 roku został mianowany kanonikiem, a 20 czerwca 1964 roku dołączył do Kapituły Wawelskiej. 20 lutego 1968 roku otrzymał godność prałata. Ponadto, kierował parafią w Mistrzejowicach-Nowej Hucie.

Mikołaj Kuczkowski był powszechnie uznawany za najbliższego współpracownika biskupa Franciszka Jopa. Jego pamięć uhonorowano poprzez nadanie mu patronatu jednej z ulic w Krakowie. Pośmiertnie, w 2017 roku, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy

  1. D. Pater, Zapomniana próba puczu w Krakowie. Przygotowania do zbrojnej rewolty Obozu Narodowo-Radykalnego w 1934 r. Przebieg i konsekwencje, „Glaukopis”, 2021, nr 38, s. 71.
  2. D. Pater, Zapomniana próba puczu w Krakowie. Przygotowania do zbrojnej rewolty Obozu Narodowo-Radykalnego w 1934 r. Przebieg i konsekwencje, „Glaukopis”, 2021, nr 38, s. 60.
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 08.06.2017 r. o nadaniu orderów i odznaczenia [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 07.08.2021 r.]
  4. P. Glugla, Inwigilacja i komunistyczne represje wobec wadowickiego Kościoła na podstawie wybranych dokumentów Służby Bezpieczeństwa z 1961 roku, „Wadoviana”, 2017, nr 20, s. 42.
  5. J. Krzysztonek, Kościół katolicki w Nowej Hucie w okresie gierkowskim. Rozwój sieci parafialnej i budownictwa sakralnego, „Studia Sandomierskie”, 26, 2019, s. 180.
  6. P. Glugla, Inwigilacja i komunistyczne represje wobec wadowickiego Kościoła na podstawie wybranych dokumentów Służby Bezpieczeństwa z 1961 roku, „Wadoviana”, 2017, nr 20, s. 42.
  7. Gimnazjum wadowickie szkołą ludzi wielkiego serca [online], www.wadowita.net [dostęp 07.08.2021 r.]
  8. H.Cz. Gil, Wadowickie muzy 1918-1939, „Wadoviana”, 2006, nr 10, s. 30.
  9. F. Golinelli, Duchowni jako patroni ulic Krakowa i Bolonii, „Język-Szkoła-Religia”, 7, 2012, 2, s. 33.
  10. J. Marecki, „Boga należy bardziej słuchać, aniżeli ludzi”. Biskup Franciszek Jop, „Biuletyn IPN”, 2008, nr 10, s. 55.

Oceń: Mikołaj Kuczkowski

★★★★★
Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:9